Verpleegkundige Carola Schoneveld zat op maandag 25 mei naar eigen zeggen ‘hyper’ in haar auto. Ze was op weg naar woonzorgcentrum de Heemhaven in Heemstede, een van de 12 locaties van ouderenzorgorganisatie Zorgbalans. Op die dag ging De Heemhaven na 8 weken sluiting weer heel voorzichtig open voor bezoekers. ‘Ik had het gevoel alsof ik op weg was naar een feestje. Het was spannend maar tegelijkertijd ook ontzettend vreugdevol dat iedereen elkaar weer kon zien.’
Ook locatiemanager Marjolein ten Dam was blij met de opening. Een opening waarvoor door verschillende zorgorganisaties, waaronder Zorgbalans, achter de schermen en onder regie van ActiZ met alle partijen hard is gewerkt aan een handreiking. ‘Ik hoop dat deze stap succesvol verloopt zodat we steeds een stapje verder kunnen gaan. Dat lukt alleen wanneer iedereen zich niet alleen verantwoordelijk voelt voor zichzelf en zijn of haar naasten maar ook voor de hele De Heemhaven gemeenschap.’
Liefdevol en deskundig
Die gemeenschap bestaat onder meer uit 82 ouderen met dementie die tot nu toe gelukkig allemaal coronavrij zijn gebleven. Jacqueline Hekkers komt al 2 jaar lang elke dag in De Heemhaven om haar man Ton te bezoeken, hij lijdt aan de gevolgen van de ziekte van Parkinson. ‘Ze bieden Ton hier ontzettend liefdevolle en deskundige zorg. Ik ben daar zeer van onder de indruk. Sinds Ton hier woont, gaat het veel beter met hem.’ Hekkers vond het vreselijk toen De Heemhaven dicht moest. ‘Ton en ik hielden met behulp van het zorgteam weliswaar elke dag contact maar dat was toch anders. Ik miste ons geregelde fysieke samenzijn.’
Constant bewust
De verplichte sluiting voelde voor Ten Dam ook als een koude douche. ‘We wisten dat we op slot gingen maar de klap kwam toch hard aan. Dat komt omdat zo’n sluiting tegen alles indruist waar wij voor staan. We zijn hier namelijk erg van de inclusiviteit. De familie is bijvoorbeeld altijd welkom om langs te komen en een hapje mee te eten. En ineens mocht dat allemaal niet meer. Je moest jezelf als het ware forceren om zaken anders te gaan doen omdat het zo niet bij ons past. Maar we deden het natuurlijk wel want je bent je constant bewust dat je met kwetsbare mensen te maken hebt.’ Dat bewustzijn was voor Hekkers een troost.’ Ik ben ervan verzekerd dat Ton hier altijd in hele goede handen is.’
